Can Borcu!
Adam genç kadına seslendi:

-Bana gözyaşı borcun var!

Genç kadın sordu:

-Nasıl öderim?

Adam gözlerini kırptı;

-Haydi gülümse!

Gülümsedi genç kadın. Adam mendilini çıkarıp borcunu sildi.

Adam seslendi yine;

-Bana mutluluk borcun var!

Genç kadın biraz mahçup sordu:

-Nasıl ödeyebilirim?

Heyecanlandı adam.

-Haydi yat dizlerime!

Genç kadın yattı dizlerine usulca.

Adam şefkatle taramaya başladı saçlarını kadının. Saçları güneşe ve yagmurlara hasret baharlara benziyordu.

Çaresizligini ördü sıra sıra.

Genç kadının gözlerinin içine baktı;

-Bana yürek borcun var!

Borcunun farkındaydı sanki genç kadın

-Bu borcu nasıl ödeyebilirim?

Adam kollarını uzattı

-Haydi tut ellerimi!

Sümbül kokusu sinmiş ellerini uzattı genç kadın.

Elleri öyle sıcaktı ki, eriyiverdi bütün borcu avuçlarının içinde.

Adam sonkez seslendi;

-Bana can borcun var!

Kadın irkildi;

-Can mı?

Sigarasından derin bir nefes çekti adam,

-Evet... Can borcun car. Sensizlik öldürüyor beni.

Hoşuna gitti sözler kadının.

-Peki borcumu nasıl tahsil etmeyi düşünüyorsun?

Adam biraz yaklaştı;

-Yum gözlerini!

Yumdu gözlerini. Adam da yumdu gözlerini. Masumca bir öpücük kondurdu kadının dudaklarına

-Bu ne şimdi yaptıgın? diyerek çattı kaşlarını kadın...

Adam kekeledi;

-Hayat öpücügüydü!

KIsa bir sessizlik ardından bu kez kadın öptü adamı şehvetle...

Adam şaşırdı;

-Ya bu senin yaptıgın neydi?

Genç kadın kapıya yöneldi;

-Veda öpücügü!

Kalan borçlarına karşılık yürek dolusu çaresizlik ve bir de mor sümbüllerini masanın üzerine bırakıp gitti genç kadın.

Adam koştu peşinden sümbülleri geri verdi kadına.

-Ne olur iyi bak umut çiçeklerime, solmasınlar...

Genç kadın sümbülleri aldı;

-Merak etme, gün aşırı sularım çiçeklerini!

Adam sevindi;

-Güneşe, suya gerek yok. Gülümse yeter!

Kadın gözden kaybolurken haykırdı adam;

-Umutlarımı kefil yaptım. Unutma, bana aşk borçlusun!

Haykırışı yagmura karıştı.

Kadın, yagmuru hissetmeyen kalabalıga...

Admin

Fıkralarla Gülme Zamanı | http://www.fikra.sevdaligul.com