Bir süvari alayının denetlemesi varmış.

-Günlerce süren hazırlıklardan ve eğitimden sonra denetleme günü gelmiş çatmış.Bütün hazırlıklar bitmiş herkes denetleme alanında toplanmış.

-Alay komutanı birliğini son kez gözden geçirmiş.Herşey yolunda giderken süvari atlarından biri düzeni bozuyormuş.

-Bütün atlar normal birşekilde beklerken içlerinden biri malını çıkarmış habire sallıyormuş.

-Atı normale döndürmek için yapmadıkları kalmamış.

-Yanına cins cins beygirler getirilmiş,kamçıyla dövülmüş ama at banamısın demiyor.İnadına malı sallıyor.

-Bütün bu olanları alay komutanının karısı da, birliğin yakınındaki lojmanın penceresinden izliyormuş.Herkes tam ümidi kesmişken atın birisi tarafından normale döndürüldüğünü lojmanın pencersinden gören alay komutanının karısı duruma çok sevinmiş.

-Yoksa kocasının paşalık hayalleri suya düşecek.

-Denetleme başarılı geçmiş ama bir şey alay komutanının karısının aklına takılmış.

-Denetleme günü atın yanına gidip onu normale döndüren kişiyi buldurup, sorunu nasıl çözdüğünü öğrenmek ve o kişiyi tebrik etmek için yanına çağırmış.

-İşi düzelten kişi hanımefendinin yakından tanıdığı bölük başçavuşundan başkası değilmiş.Kendisini tebrik ettikten sonra ,atı nasıl normale döndürdüğünü sormuş.

-Sen gittin atın kuyruğunu kaldırıp indirdikten sonra at normale döndü.

-Onlarca kişi uğraştı ama başaramamıştı, sen ne yaptın da sorunu giderdin?

-Başçavuş hanımefendiye ''bu atın huysuzluğunu bildiğim için gidip kuyruğunun altına sıkışmış olan saman çöpünü aldım ..''deyince alay komutanının karısı dayanamayıp şöyle demiş:

-Böyle bir şeyin olduğunu daha önce niye söylemedin.

-Atın kıçına küçük bir saman çöpü kaçmasıyla bu hale geliyorsa ben de albayınıza oklava kaçırırdım.........