Sene 1992, üniversite yillari.
Anneannemin hac
parasiyla zar zor bir bilgisayar
kapatmisiz ama
printer'a para kalmamis. Aksam vakti
printer'i olan bir
arkadasa
gidip
aleti ödünç aldim, eve dönüp proje
çiktisi alacagim.
Ankara'da her
kis
oldugu gibi
yerler yine buz.Kayip düser de alete
bir zarar veririm
korkusuyla bir
taksiye bindim. Daha iki dakka olmadan
polis çevirdi,
taksici kenara
çekti, sonra arabadan
indi, kimligini gösterdi. Ben
kucagimdaki cihazin inmemek
için uygun
bir
bahane oldugu düsüncesiyle elde kimlik
arabada bekledim.
Polis abi
geldi,
kapiyi açti, ve aramizda söyle bir
diyalog geçti:
- O ne len ööle?
- Printer
- (yanindaki öteki polise dönerek)
Ecnebi oolum bu.
Sonra gülümseyerek kapiyi kapatti,
güle güle manasina
ikisi birden el
salladilar, tekrar yola koyulduk. 500
metre kadar
gittikten sonra
söför gene kenara çekti, çünkü
gülmekten arabayi
kullanamiyordu.