Bir padişahın eşşeği varmış fakat hiç anırmıyormuş. Padişah tüm ülkeye haber saldırtmış eşşeğini anırtana malvarlığının 5'te 1'ini vericekmiş.Başarısız olanların da kellesi vurulacakmış.

Gün gelmiş eşşeği anırtmaya gelenler sıraya geçmiş. Kimse başarılı olamamış gelen gidiyor,gelen gidiyor.En sonda Namık Kemal varmış.
-Ben bu eşşeği anırtırım fakat eşşekle beni bir odaya koyun demiş.
Padişah kabul etmiş. İkisi odaya girmişler.Girmeleriyle bir eşşek başlamış anırmaya.Çılgınlar gibi anırıyo eşşek. Padişah Namık Kemal'e vermiş parasını gitmiş.

Fakat bu sefer de aradan 1 hafta geçmesine karşın eşşek susmamış.Herkesi rahatsız ediyormuş bu durum. Padişah:
-Çabuk o adamı çağırın buraya gelip sustursun şunu.Mal varlığım 5'te 1!ini de varicem demiş.
Namık Kemal gelmiş.
-Bizi yine bir odaya sokun demiş.
İkisi odaya girmişler ve 2 dakika içinde eşşeğin anırması durmuş. Padişah ve etraftakiler şaşırmış. Padişah:
-Oğlum paranı vericem sana demiş fakat bu işi naıl yaptığını söyle bana demiş.
Namık Kemal:
-Anırtmak için kulağına eğilip 'benim *ikim seninkinden büyük'dedim. Eşşek inanmadı başladı gülmeye.
Padişah:
-peki nasıl susturdun?
Namık Kemal:
-Gösterdim sustu.