bizim ali köydeyken bir kiza gönlünü vermis,alinin maddi durumu yokmus egitim durumuda sifirmis fakat cok ici yanik sevdasindan deliye dönmüs fakat naciyenin babasi kizi evden disariya yanliz basina göndermiyormus tabiki ali de naciyeyi göremedigi icin cok üzülüyormus.naciyenin babasi bir gün kahveye gitmis oglu askerde oldugu icin birisinin mektup yazmasi gerekyiormus,firsat bu firsat diyerek ali hemen ,amca ben mektup yazmayi biliyorum,adamda :tamam oglum bir zahmet eve gidelim adressde orda bir zahmet yazarsin.Tabiki ali sevincten ucuyormus cünkü naciyeyi yakindan görecek,neyse bizim ali oturur sandaliyede naciyenin babasida yaninda, oglum yaz der:
Ali alir kalemi kagidi baslar yazmaya tabiki adam baslamis tabiki önce selam kelam diye,bizim ali yazmis da yazmis halbuki sadece ciziyor kalemlen kagidi cünkü okula gitmemis okuma yazmasi yok caktirmiyor tabi:-) naciyenin babasi bitdi oglum der,ali derin bir nefes alir o esnada naciyenin babasi derki :
Oglum sag ol senide cok yorduk kusura bakma, hele sen bize mektubu basdan sona kadar bir oku
unutdugumuz bir sey kalmasin
Tabiki bizim aliyi o an ter basar ve derki amca tamamda ama ben bir hava almaya cikim gelim hemen okurum gidis o gidis birdaha da geriye dönüsü yok.