Ormanın birinde dişi bir aslan yavruları ile yaşarmnış.Her sabah gider yavrularına yemek ararmış.Bir gün yine yavrularına yemek aramak üzere yuvasından ayrılmış,yavru aslanlarda orada oynuyorlarmış.Oynayan yavruların yanına bir tavşan yanaşmış ve;"Sizin şu ananız varya ananız, işte onu *ikecem"demiş.Yavru aslanlar "Hastir lan"diyip tavşanı kovalamışlar ama bu olayı annelerinin canı sıkılmasın diye ona söylememişler.İkinci gün yine anne aslan avlanmaya gitmiş,tavşan yine gelmiş.Yavru aslanlara "şu sizin ananız varya ananız işte onu *ikecem"demiş.Yavru aslanlar tavşanı yine kovalamışlar ama bu sefer bu tavşanı annelerine söylemeye karar vermişler.Akşam olmuş anne aslan eve dönmüş olayı annelerine anlatmışlar.Anneleri"yarın ben yine avlanmaya gider gibi yaparım ve saklanır tavşanı beklerim bir de yüzüme söylesinde görelim" demiş.Ertesi gün anne aslan gider gibi yapıp çalıların arkasına gizlenmiş.Tavşan çok gecikmeden görünmüş gelmiş yavru aslanların yanına "sizin şu ananız varya ananız"demiş,arkadan anne aslan"eeeee..."demiş.Anne aslanın sesini duyan tavşan başlamış kaçmaya arkasındanda anne aslan kovalamaya...Tavşan atlamış hoplamış kaçarken bir ağaç kovuğunun içinden geçmiş anne aslanda peşinden gelirken kovuktan geçememiş ve sıkışmış kalmış.Aslanın sıkıştığını gören tavşan gelmiş ve"*ikmeyecektim ama yavrularına söz verdim *ikmessem şimdi ayıp olur"demiş.